خبرگزاری آریا - نخست وزیر رژیم اشغالگر تنها یک روز پس از دیدار نمایندگان غیر نظامی لبنان با نمایندگان غیر نظامی این رژیم، واحدهایی از ارتش را با چند فروند جنگنده برای حمله به چهار شهرک در جنوب لبنان اعزام کرد.
نشریه الکترونیکی رای الیوم با انتشار سرمقاله ای به قلم عبدالباری عطوان نوشت: دیدار روز چهارشنبه (12 آذرما ماه 1404) نمایندگان غیر نظامی لبنان با نمایندگان غیر نظامی رژیم صهیونیستی به سرپرستی آمریکا در منطقه الناقوره، گام نخست در مسیر سازش سیاسی، اقتصادی، نظامی و امتداد روند "سازش ابراهیم" است.
اما از بخت بد، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم اشغالگر که نمی توانست خوشحالی خود را از این دیدار پنهان کند، تنها یک روز پس از این دیدار، (روز پنج شنبه) واحدهایی از ارتش این رژیم را با چند فروند جنگنده برای حمله به چهار شهرک در جنوب لبنان اعزام کرد. این حمله که تنها چند ساعت پس از پایان سفر تاریخی پاپ واتیکان به لبنان صورت گرفت، به وضوح نشان داد که سازش لبنان با رژیم اشغالگر، سازشی رایگان و تسلیم بی چون و چرا در برابر رژیم اشغالگر آنهم از نوع حمله فراگیر این رژیم خواهد بود.
حملات رژیم اسرائیل به لبنان از خطوط مورد توافق در توافق آتش بس فراتر رفته و این رژیم دو شهرک المجادل و محرونه در استان صور و شهرک برعشیت در استان بنت جبیل و روستای جیاع در استان النبطیه و به عبارت دیگر سراسر خطوط شمال رود لیتانی را هدف قرار داد.
مصیبت اینجاست که رهبران سیاسی و فرماندهان نظامی لبنان به گرفتار شدن در تله های آمریکا و رژیم صهیونیستی عادت کرده اند و همچنان نمی خواهند از تجربه های گذشته خود عبرت بگیرند. نمونه بارز آن همین آتش بسی است که لبنان چند روز پیش نخستین سالگرد آن را آنهم با وجود 7 هزار بار نقض آتش بس از سوی رژیم صهیونیستی، جشن گرفت.
در اینجا بد نیست به تازه ترین و بزرگ ترین تله ای که لبنان در آن گیر افتاده یعنی امضای توافق ترسیم مرزهای آبی با رژیم اشغالگر و استخراج نفت و گازی که متعلق به لبنان بود و می توانست این کشور را از بحران های مالی و اقتصادی نجات دهد، اشاره کنیم.
سازش رسمی لبنان زیر فشار تام باراک، نماینده لبنانی الاصل آمریکا و تهدیدها و وعده های دروغین او هم نتوانست تجاوزات رژیم اشغالگر را متوقف کند. بلکه جبهه رسمی مشترک اسرائیلی لبنانی در برابر توان نظامی حزب الله و برای خلع سلاح آن و برافروختن جنگ داخلی در لبنان، تشکیل خواهد داد. نتانیاهو به تازگی به صراحت اعلام کرد به رغم پیشرفت هایی در زمینه همکاری اقتصادی آینده بین دو طرف، خلع سلاح حزب الله همچنان مد نظر ماست.
تجاوزات مستمر و فزاینده رژیم صهیونیستی به لبنان، با پوشش رسمی و چراغ سبز رهبران لبنانی صورت می گیرد و جالب اینجاست که نواف سلام، نخست وزیر لبنان سعی می کند با حقه و نیرنگ به فرآیند سازش، زرق و برق بیشتری بدهد. او می گوید که این کشور در صدد مذاکرات سازش با رژیم صهیونیستی نیست و هرگونه عادیسازی روابط با این رژیم همچنان به روند کلی سازش مرتبط است.
اکنون باید از نواف سلام پرسید آنچه که در الناقوره گذشت، گفتگوی سازش نبود؟ پس به چه چیزی می گویید سازش؟ و اگر اعلان پاینبدی به خلع سلاح حزب الله تا اواخر سال جاری، پایبندی به تحقق رؤیاهای رژیم صهیونیستی برای گرفتن انتقام از مقاومت لبنان نیست، پس لطفا فرهنگ لغتی را به ما معرفی کنید تا معنای این کلمات را بفهمیم.
سازش با هر کلمه ای و اسم و عنوانی باشد، خیانت است چه قدیمی و چه جدید.